Tka z cierniowych winorośli od 45 lat: „Ilość osób, które zajmują się tą pracą, można policzyć na palcach jednej ręki”

Özcan, która robi na drutach jeden koszyk dziennie, stwierdziła, że ​​popyt na robione przez nią koszyki jest nawet poza prowincją i powiedziała: „Nauczyłem się tej pracy od starego człowieka z naszej okolicy. Jeżdżę w tereny górskie i ścinam dzikie cierniowe pnącza, które tam naturalnie rosną.

Usuwam kolce i wygładzam. Po usunięciu kolców suszę te winorośle przez 15 dni. Następnie zostawiam te wysuszone winorośle na zewnątrz, na deszczu.

Suche winorośle, które mokną podczas deszczu, stają się w ten sposób luźniejsze. Gdy już mamy gotowy główny materiał, zaczynam robić na drutach koszyk na ryby. Najpierw zaczynam dziergać rurkową część koszyka na ryby, a następnie formuję pozostałe części. Tego typu kosze wykorzystywano do połowu ryb już od czasów starożytnych. Zasada działania koszyka na ryby jest również bardzo prosta.

Aby ryba mogła wejść do koszyka, należy położyć kawałki suchego chleba przy wejściu i wewnątrz koszyka. Następnie należy dodać do koszyka kamienie, aby go obciążyć i umożliwić mu zatonięcie w wodzie. „Kiedy wieczorem wrzucisz koszyk na ryby do wody i wyjmiesz go rano, zobaczysz, że są w nim ryby” – powiedział.

Z drugiej strony Özcan, który stwierdził, że tradycja wyplatania koszyków na ryby uległa produkcji przemysłowej, powiedział: „Teraz te koszyki są produkowane masowo w fabrykach przy użyciu stali lub twardego plastiku. Są nawet takie wykonane z siatki. Większość rybaków teraz je preferuje. Niestety tradycja wyplatania staromodnych koszyków na ryby zanika. Wyplatam koszyki na ryby od 45 lat. Liczbę osób, które obecnie wyplatają te koszyki tradycyjnymi metodami, można policzyć na palcach jednej ręki”.